Focusing jest metodą pogłębionego kontaktu z ciałem, stworzoną w latach 50-tych i rozwiniętą przez psychoterapeutę, dr psychologii i filozofii Eugene’a Gendlina, który poprzez swoje badania odkrył, że o sukcesie w terapii w dużej mierze decyduje to co robi klient podczas sesji terapeutycznych. Tym czynnikiem zmiany jest zdolność do intuicyjnego kierowania uwagi do wewnątrz siebie i skupiania się na bardzo subtelnej i nieokreślonej świadomości ciała „felt sense”. Jeśli ma się dostęp do tego rodzaju kontaktu z ciałem, prowadzi on do kluczowych wglądów i rozwiązań problemu, przyspiesza znacznie proces transformacji i rozwoju osobistego. Stworzone przez E. Gendlina pojęcie „felt sense” dotyczy niejasnego, przedwerbalnego poczucia w ciele, wewnętrznej świadomości, która nie jest przetworzona przez naszą świadomość i zwerbalizowana. Jest czystym doświadczeniem w ciele, bardziej pierwotnym niż emocje. Gendlin opisuje „felt sense” jako „czucie wewnętrznej, ukrytej złożoności, holistyczne poczucie tego, nad czym ktoś pracuje”. Focusing może być stosowany zarówno jako narzędzie stosowane w psychoterapii przez osoby pracujące w rożnych nurtach jak i metodę samopomocową używaną do wymiany sesji między osobami nie będącymi terapeutami. Focusing jest używany dla pogłębienia świadomości tego co w danym momencie czujemy lub czego chcemy, dla uzyskania wglądu w badany temat, sytuację relacyjną itp., dla wzmocnienia procesu zmiany, która chce się wydarzyć.
Opracowanie: Agnieszka Czapczyńska
Metodą pracują: Piotr Antoniak, Anna Kot Mosakowska, Agnieszka Czapczyńska