Psychoterapia DMP (od angielskiego Dance and Movement Psychotherapy) jest nurtem psychoterapeutycznym w którym, ujmując to w najprostszych słowach, pracujemy nad połączeniem pomiędzy naszym umysłem, uczuciami, ciałem i ruchem. Metoda ta powstała z połączenia psychologii i ruchu.
Celem pracy psychoterapeutycznej jest poprawa jakości życia, lepszy kontakt z sobą samym i innymi, pełniejsze wyrażanie siebie i swoich potrzeb, uzdrawianie osobistej historii życia w sposób, który jest zgodny z potrzebami klienta.
W pewnym sensie można powiedzieć, że psychoterapia DMP to taka forma psychoterapii w której poszerzamy tradycyjną psychoterapię o to co dzieje się z daną osobą na poziomie ciała i ruchu.
Na poziomie ciała – czyli na przykład przyglądamy się co dzieje się z naszym oddechem w różnych stanach emocjonalnych i różnych życiowych sytuacjach – kiedy coś opowiadamy albo przywołujemy wspomnienia. Czy mamy jakieś powracające bóle w ciele, czy pewne sytuacje wiążą się np. z zaciskiem gdzieś w ciele, albo zastygnięciem. Może mamy jakieś miejsca w ciele które czujemy/lubimy/jesteśmy ich świadomi albo takie, których nie lubimy/nie czujemy/ nie pamiętamy, że je mamy. A może w ogóle jesteśmy zdziwieni, że można się przyglądać ciału i temu jakie emocje ono wyraża. Może mamy odczucia, że nasze ciało to tylko głowa? A może uważamy, że nasze ciało nas zawodzi, jest nieistotne albo przeszkadza nam w życiu?
Na poziomie ruchu – ruch w tej metodzie jest rozumiany bardzo szeroko, np. jest to sposób w jaki siedzimy, spacerujemy, gestykulujemy, poruszamy bezwiednie ręką lub nogą. Pozostawanie w bezruchu też jest formą ruchu. W tej metodzie każdy ruch jest dobry i nie podlega ocenie ponieważ jest wyrazem stanu emocjonalnego i nie musi być „ładny, rytmiczny czy płynny”. Możemy pracować z naszym codziennym, preferowanym przez nas ruchem (np. sposobem w jaki podpieramy głowę) albo z naszym nieświadomym ruchem będący reakcją na coś (np. nieświadomie cofamy klatkę piersiową gdy o czymś mówimy) albo z ekspresją ruchową (np. dowolnym ruchem ręki wyrażamy aktualny stan emocjonalny albo historię jakiegoś ważnego dla nas zdarzenia).
Skorzystać z tej metody może praktycznie każdy, kto poszukuje dla siebie psychoterapii, niezależnie od wieku, płci, doświadczanych trudności psychicznych i fizycznych.
Jaka jest korzyść z dbania o to połączenie umysłu-uczuć-ciała-ruchu? Im lepiej znamy i rozumiemy siebie samą/siebie samego jako nierozłączną całość, im lepiej rozumiemy nasze reakcje fizyczne z ciała, umiemy je przełożyć na język emocji, tym lepiej potrafimy przeżyć/ przetransformować np. w ruchu trudne uczucia, potrafimy nazywać nasze potrzeby, wyrażać je do innych ludzi, tym bardziej umiemy stanąć za sobą, stawiać granice niechcianym sytuacjom, dbać o siebie na różnych poziomach, i tym samym łatwiej i prościej nam się żyje ze sobą i innymi, łatwiej radzimy sobie z trudnościami, problemami, których doświadczamy i które są nieodłącznym elementem życia, mniej podlegamy wahaniom nastrojów i emocji. Im lepiej znamy siebie samą/siebie samego tym bardziej nasze ciało staje się naszym sojusznikiem, potrafimy odbierać informacje z ciała i coraz bardziej o siebie dbać.
Na sesjach terapeutycznych można pracować poprzez: rozmowę, pracę z oddechem, pracę z ciałem z symptomami z ciała, pracę z ruchem/bezruchem, pracę z symbolami, pracę z rekwizytami, pracę poprzez rysunek, z instrumentem, głosem itp. Każdy proces terapeutyczny jest indywidualny. To co się wydarzy, czy będzie więcej rozmowy, czy pracy z ciałem czy ruchu zależy od danej klientki/danego klienta, jej/jego preferencji, potrzeb i możliwości.
Psychoterapia DMP nazywana jest po angielsku Dance and Movement Psychotherapy, lub Dance and Movement Therapy, w jęz. polskim Psychoterapia Tańcem i Ruchem. Jest nurtem psychoterapeutycznym zapoczątkowanym w USA i Anglii w latach 40-tych XX wieku. Obecnie w wielu krajach m.in. USA, Anglii i Francji jest uznaną i cenioną metodą psychoterapeutyczną, wchodzącą w skład oferty placówek medycznych i edukacyjnych. W USA i Anglii ze względu na swoją wartość została wyodrębniona i wprowadzona jako niezależny kierunek studiów wyższych.
Opracowała: Anna Kurinia
Pracuje tą metodą: Anna Kurinia
